25 Ekim 2012 Perşembe
17 Eylül 2012 Pazartesi
KAYBETMEK SABRI OGRETIR
Üzülme!
Dert etme can!
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan,
Nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan,
Ne mutlu sana!
Elinde olmayanları söyleme bana,
Elinde olanlardan bahset can!
Üzülme!
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede, Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış,
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta...
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır”
“Kaybetmek sabrı öğretir”...
Dert etme can!
Görebiliyorsan, dokunabiliyorsan,
Nefes alabiliyorsan, yürüyebiliyorsan,
Ne mutlu sana!
Elinde olmayanları söyleme bana,
Elinde olanlardan bahset can!
Üzülme!
Geceler hep kimsesiz mi geçecek?
Gidenler dönmeyecek mi?
Yitirdiğin her ne ise; bir bakarsın yağmurlu bir gecede, Veya bir bahar sabahında karşına çıkmış,
Bil ki! Güzellikler de var bu hayatta...
Gel Git’lerin olmadığı bir hayat düşünebilir misin?
“Hüzün olgunlaştırır”
“Kaybetmek sabrı öğretir”...
16 Mart 2012 Cuma
YOKLUGUN PAZARTESI SABAHI!!!
Kahvalti yok, zeytin gözlerini hatirlatir,
tadim yok, çayi şekersiz içiyorum,
kendimden geçiyorum da..
Sana gelemiyorum.
Çünkü ben geldiğimde seni bulsam bile,
yetinemiyorum.
Senin bana gelmenin mutluluguna değişemiyorum
Her gün öksüzüm,
kimseye söyleyemediğimi
herkesin bildiği halde
bilmezden geliyorum, bilinmeze giderken...
Anladiklarimda var. Mesala
Günlerin adi değişir/ama yokluğun ayni.
Doğrulatmak saçma/başka bedenlerde/
gelenler boşluğunu doldurmuyor/
ve boşluk yaratmiyor gidenler de....
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)